Historia wydziału
Po powołaniu w dniu 1.06.1966 r. Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu, równocześnie z Wydziałem Mechanicznym i Elektrycznym, utworzony został Wydział Ogólnotechniczny. W roku 1967 otrzymał on nazwę: Wydział Budownictwa Lądowego. Początkowo studia prowadzone były systemem wieczorowym. W roku akademickim 1968/1969 przyjęto pierwszych studentów na studia dzienne. Pierwsi absolwenci studiów wieczorowych ukończyli studia w roku akademickim 1969/1970, natomiast studiów dziennych w roku akademickim 1971/1972.
Od roku akademickiego 1973/1974 wydział uzyskał prawo nadawania absolwentom tytułu magistra inżyniera. W marcu 1975 r. w uczelni powołano 3 instytuty na prawach wydziału, w tym – Instytut Inżynierii Lądowej. Od roku akademickiego 1991/1992 przywrócono strukturę wydziałową i nazwę Wydział Budownictwa, który obecnie zatrudnia 6 profesorów, 10 doktorów habilitowanych na stanowiskach profesorów nadzwyczajnych, 29 adiunktów, 23 asystentów. Od 2009 Wydział kształci studentów na kierunku Architektura i Urbanistyka (studia stacjonarne pierwszego stopnia).
Badania naukowe, prowadzone na wydziale, obejmują tak oryginalne i ważne zagadnienia, jak np.: mechanika konstrukcji, inżynieria sejsmiczna i wiatrowa, badania wpływów termicznych na konstrukcje inżynierskie, konstrukcje stalowe w pożarach, termomechanika, współpraca budowli z podłożem gruntowym, współczesne zagadnienia fizyki budowli, inżynieria materiałów budowlanych w zakresie kompozytów na bazie spoiw cementowych i gipsowych, utylizacja odpadów przemysłowych w przemyśle materiałów budowlanych. Od roku 2010 Wydział posiada najwyższą kategorię „A” przyznaną przez MNiSW jako ocena poziomu badań naukowych, głównie na podstawie prestiżu czasopism naukowych, w których wyniki swoich badań publikują pracownicy Wydziału oraz na podstawie znaczącej liczbie uzyskiwanych patentów.
Kadra naukowa ma znaczący potencjał naukowo-badawczy, pozwalający na realizacje ww. tematów na wysokim poziomie. Potwierdzają to osiągnięcia pracowników na forum krajowym i międzynarodowym, ich udział w licznych konferencjach w kraju i za granicą oraz znaczący dorobek naukowy, publikowany w czasopismach krajowych i zagranicznych indeksowanych przez Science Citation Index. Partnerami naukowymi WB są uczelnie techniczne z takich krajów, jak: Austria, Czechy, Izrael, Niemcy, Rosja, Słowacja, Włochy, Ukraina. Pracownicy wydziału prowadzą wspólne prace badawcze z naukowcami uczelni technicznych w: Mediolanie, Pavii, Trento, Haifie, Wiedniu, Stuttgarcie, Dreźnie, Bochum, Lwowie, Pradze, Brnie, Ostrawie i Bratysławie a także z Laboratorium Analizy Konstrukcji Unii Europejskiej ELSA – JRC Ispra. Wynikami współpracy są wspólne seminaria i publikacje naukowe.
Wydział ma prawa do nadawania stopnia naukowego doktora od 1981 roku. W tym czasie wypromował 46 doktorów nauk technicznych; 12 otwartych przewodów jest w trakcie realizacji. W roku akademickim 1998/99 zostały uruchomione środowiskowe studia doktoranckie we współpracy z Wydziałem Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej. W roku 2008/2009 Wydział Budownictwa uruchomił 4-letnie stacjonarne studia III stopnia (studia doktoranckie) w dziedzinie budownictwo. W 2007 r. Wydział uzyskał prawa do nadawania stopnia doktora habilitowanego.
Rys historyczny Uczelni i Wydziału Budownictwa i Architektury
1959 r. | Punkt Konsultacyjny Politechniki Śląskiej w Gliwicach |
1966 r. | Powołanie Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu |
1968 r. | Utworzenie Wydziału Budownictwa (studia inżynierskie) |
1973 r. | Wprowadzenie studiów magisterskich |
1981 r. | Uzyskanie prawa doktoryzowania |
1996 r. | Przekształcenie Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Politechnikę Opolską |
2004 r. | Uzyskanie akredytacji Państwowej Komisji Akredytacyjnej |
2006 r. | Uzyskanie akredytacji Państwowej Komisji Akredytacyjnej |
2007 r. | Uzyskanie praw habilitowania |
2009 r. | Utworzenie kierunku Architektury |
2015 r. | Zmiana nazwy Wydziału na „Wydział Budownictwa i Architektury” |